Çok sevmek..

İnsanın canını en çok acıtan eylemdir benim için..Açıklaması budur ve uzun bir süre daha böyle kalacaktır.Bir insanı hayatım boyunca,eğer hayatıma almaya karar vermişsem,hiçbir şekilde onu olayların dışına itemem,itekleyemem de.Çünkü insan olarak bakarım,eğlence olarak,tatmin şekli olarak ya da zaman geçirme aracı olarakta bakamam,ama bunu mükemmel şekilde yapanlarımız dolup taşmak üzere!Nasıl beceriyorlar hayret ediyorum doğrusu,"sana aşığım ama ağzına da sıçabilirim arada"diyebilenlermi dersiniz,bütün gün o elindeki tek iletişim aletini bir kenara atıp,beynini aşağılara yönlendirip,işlerini halledip,sonra aklına eserse "sevgilim napıyomuş"yazanlar mı?Ortalık garipliklerle dolu,bazen "özellikle beni buluyorlar sanki"dediğinizi duyar gibi oluyorum,bende buradayım yalnız değilsiniz merak etmeyin.Biz "insan sevici"olduğumuz sürece karşımıza çıkanlar da "hayat mahvedici"olmaya devam edecekler,çünkü ne biz aklımızı kullanmayı öğreneceğiz,ne de onlar "sevmek"kelimesini çok yanlış anladıklarının farkına varacaklar.Biri varken hayatında,öyle rahat olabiliyor ki,tamam tatile gitmişsin,bizde gidebiliyoruz ama kafa yapısında bitiyor olay.Sen tatili havada,suda,değil başka yerlerde ararsan olay çok yanlış yerlere gider tabii seninde rızanla.Biz deniz,güneş,kum,iki lak lak arıyoruz,adam karı-kız,biraz daha karı-kız,daha çok karı-kız...Kafa bu yani!Neyse biz yine de "yeni güne"uyanmaya sebepliyiz,beceremiyorsa yol veririz,ve uzunca bir süre de dinlenir,"mutlaka"ki daha da iyisini buluruz.Size bol bol da sizin gibi hatunlar dileriz efendim...İyi tatiller!